حضور چهره های سینما، تئاتر و عکاسی به عنوان داوران جشنواره تئاتر الف
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۴۸۷۹۲
به گزارش خبرگزاری تقریب، روابط عمومی جشنواره بین المللی تئاتر الف اعلام کرد، داوری آثار بخش مسابقه عکس آزاد این جشنواره با مدیریت مهدی آشنا را محمود کلاری، سیف الله صمدیان و حمید جبلی از چهره های شناخته شده عرصه های سینما، تئاتر و عکاسی بر عهده گرفتند.
محمود کلاری عکاس، مدیر فیلمبرداری، بازیگر و کارگردان سینما از جمله فیلمبرداران مطرح سینمای ایران است که در کارنامه کاری خود فعالیت های متعدد و مطرحی را به ثبت رسانده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«بچه های آسمان» مجید مجیدی، «بادیگارد» و «از کرخه تا راین» ابراهیم حاتمی کیا، «جدایی نادر از سیمین» اصغر فرهادی، «خوک» مانی حقیقی، «ماهی و گربه» شهرام مکری، «خاک آشنا»، «خانه ای روی آب» و «بوی کافور، عطر یاس» بهمن فرمان آرا، «خون بازی» رخشان بنی اعتماد، «ماهی ها عاشق می شوند» دکتر علی رفیعی، «دلشدگان» و «مادر» زنده یاد علی حاتمی، «ای ایران» ناصر تقوایی، «سرب» مسعود کیمیایی و «بوتیک» حمید نعمت الله از جمله آثار مطرح سینمای ایران هستند که محمود کلاری فیلمبرداری آن ها را بر عهده داشته است.
وی علاوه بر دریافت جوایز متعددی در عرصه فیلمبرداری از جمله جایزه جشن بزرگ سینمای ایران و همچنین جشنواره بین المللی فیلم فجر، دریافت جوایز بین المللی از جمله تندیس یک عمر دستاورد هنری از جشنواره دوبلین و تندیس کم فلکس از آن خود کرده است. همچنین از سوی انجمن فیلمبرداران فرانسه آی اف سی نیز بزرگداشتی برای این هنرمند شناخته شده سینمای ایران برگزار شده است.
«رقص با رویا» و «ابر و آفتاب» فیلم هایی هستند که در کارنامه کارگردانی محمود کلاری به ثبت رسیده اند.
سیف الله صمدیان عکاس، فیلمساز و فیلمبردار ایرانی از دیگر چهره های شناخته شده در عرصه هنر ایران است. وی تصویربرداری فیلم های «ای بی سی آفریقا»، «جاده ها» و «پنج» از آثار زنده یاد عباس کیارستمی را بر عهده داشته است. عضویت در شورای سیاستگذاری گروه سینمایی «هنر و تجربه»، عضو هیأت مؤسس انجمن عکاسان ایران و بنیانگذار و دبیر جشن تصویر سال از جمله فعالیت های صمدیان هستند.
وی در عرصه های داخلی و خارجی موفق به دریافت جوایز معتبر متعددی از جمله جایزه وورد پرس فتو، جایزه یوزپلنگ طلایی بهترین فیلم کوتاه برای فیلم کوتاه «پنج داستان کوتاه» و دریافت مدالیوم عکاسی تئاتر شده است.
صمدیان همچنین در عرصه بین المللی ورک شاپ های آموزشی متعددی از جمله ورک شاپ 10 روزه در مدرسه سینمای مکزیک و ورک شاپ یک روزه در سیزدهمین جشنواره بین المللی «سین مورلیا» در مکزیک برگزار کرده است.
حمید جبلی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، فیلمنامه نویس و کارگردان سینمای ایران است که در زمینه عکاسی نیز فعالیت مستمر و حرفه ای دارد.
وی به عنوان بازیگر در آثار مطرحی چون «دلشدگان» و «مادر» زنده یاد علی حاتمی، «ای ایران» ناصر تقوایی، «شیر سنگی» مسعود جعفری جوزانی، «مرد آفتابی» همایون اسعدیان و مجموعه فیلم های «کلاه قرمزی» به کارگردانی ایرج طهماسب به ایفای نقش پرداخته است.
وی همچنین به عنوان صداپیشه علاوه بر حضور در «مدرسه موش ها» در مجموعه های مختلف سینمایی و تلویزیونی «کلاه قرمزی» حضور داشته است.
«خواب سفید» و «پسر مریم» نیز فیلم هایی هستند در کارنامه کارگردانی حمید جبلی در عرصه سینما به ثبت رسیده اند.
جبلی علاوه بر فعالیت های متعدد در عرصه تلویزیون، به عنوان بازیگر تئاتر نیز در آثار مختلفی از جمله «اولدوز و کلاغ ها»، «دایره گچی قفقازی»، «یک جف کفش برای زهرا»، «هملت با سالاد فصل» و «چمدان» به ایفای نقش پرداخته است.
علاقه مندان برای حضور در بخش مسابقه عکس آزاد جشنواره بین المللی تئاتر الف می توانند تا 20 آبان آثار خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال و برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت worldpeace.ir مراجعه کنند.
منبع: تقریب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۴۸۷۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قصه شهرت و پایانش رنگ کهنهگی نمیگیرد/ ترس و تردیدهای یک ستاره
به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت» به نویسندگی و کارگردانی بهرام افشاری و بازی افشاری و تینو صالحی تا ۲۱ اردیبهشت ماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. این اثر نمایشی که در دور جدید اجراهای خود با استقبال مخاطبان روبهرو شده قرار است به زودی در شهر اصفهان نیز اجرا داشته باشد. محدثه واعظی پور منتقد و فعال رسانه ای یادداشتی درباره این اثر نمایشی نوشته و به ویژگیهای نمایش افشاری که این روزها تبدیل به ستاره پولساز سینما نیز شده، پرداخته است.
در این یادداشت آمده است:
«عشق به بازیگری و دنیای سینما، دستمایه ساخت فیلمهای مختلف و طرح روایتهای متنوع بوده است، این عشق سودایی که بسیاری را درگیر و مهمتر از آن سرخورده کرده، موضوع اصلی نمایش «جوجه تیغی» به کارگردانی بهرام افشاری بازیگر تئاتر و سینما بود، نمایشی که بر اساس مونولوگ پیش میرفت و افشاری، راوی آن، زندگی شخصی و تجربههای خود را با قصه و خیال در هم آمیخته و داستان جوانی شهرستانی را روایت میکرد که عشق به بازیگری او را به تهران و پشت صحنه سینما آورده است. اواخر دهه ۹۰، وقتی «جوجه تیغی» روی صحنه رفت، افشاری بازیگر شناخته شده تئاتر بود، اما مثل امروز در سینما محبوب، مشهور و پولساز نبود. آنهایی که نمایشهای «دیابولیک: رومئو و ژولیت» (آتیلا پسیانی) یا «پاییز» (نادر برهانی مرند) و «دن کاملیو» (کوروش نریمانی) را دیدهاند، او را به خاطر میآورند. بازیگر همنسل نوید محمدزاده و هوتن شکیبا که حضورشان در تئاتر، مژده تولد نسلی تازه را میداد. بازیگرانی مستعد که تئاتر، خانه اصلیشان بود اما بالاخره کشف شدند و مقابل دوربین رفتند.
افشاری، به خاطر ویژگیهای ظاهریاش اغلب در نقشهای کمدی و فضاهای طنزآمیز روی صحنه میرفت، صدای خوب، قدرتش در بداههگویی و انعطاف بدنیاش کمک میکرد تا برای خنداندن تماشاگر، دست به هر ترفندی بزند و بازیگر شیرینِ روی صحنه باشد. اگر چه نقش جدیاش در «دیابولیک: رومئو و ژولیت» نشان داد میتواند سیمای جوان بذلهگو و طناز را تغییر دهد.
موفقیت «جوجه تیغی» بیش از قصه سادهاش، به روایت صمیمی و سرراست افشاری مربوط میشد. او که بر متن تسلط کامل داشت، با دستی باز، شوخی میکرد، از تماشاگر خنده میگرفت و در لحظاتی، احساسات او را درگیر میکرد. در فاصله اجرای «جوجه تیغی» تا «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» افشاری، در سینمای ایران چند فیلم کمدی پر سر و صدا و پرفروش بازی کرده است. او در «فسیل» (کریم امینی)، تنها یک کمدین پولساز نیست، بلکه سعی کرده به شخصیت اسی، جوان آس و پاس و سادهدل پایین شهری، شیرینی و ملاحت بدهد. از میان انبوه بازیگران کمدی چند سال اخیر، افشاری در «فسیل» طراوتی دارد که اگر خودش مدام آن را در سینمای تجاری خرج نکند، برای تماشاگر دوست داشتنی و تازه است.
طبیعی است که سینمای کمدی، انبوهی نقش مشابه اسی به او پیشنهاد کند، اما مقاومت در برابر دستمزدهای وسوسهکننده عمر بازیگری افشاری را تضمین میکند. نکتهای که به نظر میرسد، یکی از دغدغههای شکلگیری «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» است. در این نمایش، افشاری، مانند «جوجه تیغی» خودش را نقد کرده و در معرض داوری قرار میدهد. این رویکرد جسورانه، هوش بازیگری را نشان میدهد که فردای حرفهاش را در وضعیت سرخوشانه امروز، نمیبیند. او در این نمایش، نقش بازیگری را بازی میکند که دوره طلایی حرفهاش را پشت سرگذاشته و در مسیری که طی کرده، گرفتاریهای فراوانی داشته است. برای آنکه روایت ملالآور نشود، افشاری، بخشی از بار قصه را روی دوش همبازیاش تینو صالحی قرار داده است.
تعامل و بده بستانهای آنها خوب از کار درآمده و ایده ارجاع به گذشته و نمایش «جوجه تیغی» تمهید مناسبی برای رفت و برگشتهای قصه و انرژی گرفتن از آن نمایش است. «چه کسی ...» متلکهای سیاسی و تکهپراکنیهای اجتماعی بیشتری نسبت به «جوجه تیغی» دارد، اما همه جذابیت نمایش به خاطر ترسیم این بازجویی و نقد بازی قدرت نیست. «چه کسی ...» باز هم درباره بازیگری است، درباره سودایی که بر خلاف تصویر پرزرق و برق و باشکوهش، میتواند ویران کننده باشد و برای بهرامِ نمایش «چه کسی ...» این گونه بوده است. افشاری با پیش کشیدن پای شبکههای اجتماعی، نقض حریم خصوصی و مسایلی از این دست، جامعه را نقد و با بازیگرانی که سرنوشتشان، از این طریق، تغییر کرده همدلی میکند.
برای افشاری به شهادتِ «چه کسی ...»، دنیای بازیگری هنوز فریبنده و جذاب است. رویاهای او همچنان روی صحنه جان میگیرند و مهرش به مردم (مخاطبانش) را آنجا حس میکند. او در این نمایش، بیش از آنکه بخواهد نماد هنرمند یا بازیگر ممنوعالکار باشد (که هست)، شبیه خودش است، خودش را در مواجهه با ماموران نظارت کننده قرار داده و به جلسه بازجویی خودخواستهای تن داده تا به تماشاگر یادآوری کند، ترسها و تردیدهای یک ستاره، غیرقابل باور نیست.
«چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» درباره زوال دوران ستارههاست، درباره ترس از مواجه شدن با جهانی که بازیگر، دیگر در آن شناخته شده و محبوب نیست. تصویری از مواجهه عقل و عشق و جهان پر اضطراب هنرمند، پس از افول جایگاهش. همان طور که «جوجه تیغی» میتواند بارها دیده شود و روایتی درباره امروز باشد، «چه کسی ...» هم این ویژگی را دارد، چرا که قصه شهرت و پایان آن رنگ تکرار و کهنهگی نمیگیرد.
کد خبر 6097465 آروین موذن زاده